ကြၽန္ေတာ္ေျပာေသာ မင္ရည္က်ဲေလာက တစ္ ၏ စာရြက္ေနာက္ကြယ္

ကြၽန္ေတာ္ေျပာေသာ မင္ရည္က်ဲေလာက တစ္ ၏ စာရြက္ေနာက္ကြယ္



ငါေက်နပ္ပါတယ္ . . ဒီလိုေနရတာ
လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ပီေကေဖာက္မယ္
မေက်နပ္ရင္ ခါးေထာက္ရွိဳးတယ္
အေရွ႕ကလူေတြကံဆိုးတယ္
ဖက္ၾကမ္းဖတ္ပီး ကဗ်ာေသာက္တယ္
ငါေနေပ်ာ္ပါတယ္
ဘီယာစုပ္ျပီး ၅သံုးလံုးခဲတယ္
ခဲတံမလိုဘူး စာရြက္မပါဘူး
ရတယ္
ကဗ်ာေတြျဖစ္တယ္
လြယ္အိတ္ထဲေခါက္မထည့္ဘူး . . လက္ပ္ေတာ့ပ္ ပါတယ္ . . တစ္ပုဒ္ခ်င္းထုတ္စားျပမယ္ . .
တစ္ပုဒ္ခ်ိဳတယ္
ေရွ႕က အစ္ကိုေတြကို က်ေနာ္ ေလးစားတယ္
ေနာက္တစ္ပုဒ္ခါးတယ္
ေနာက္လာမယ့္ ညီေလး
အစ္ကိုေလးစားပါတယ္
ေလယာဥ္ပ်ံၾကီး စီးမွ ကဗ်ာဆရာ မဟုတ္ပါဘူး ။
ေလထဲ တိုက္အိမ္ေဆာက္တတ္ရင္ ကဗ်ာဆရာ ျဖစ္တယ္ ။
ဂရမ္းမီးရထားဟိုတယ္လ္ မွာ တက္ေရးမွာ ကဗ်ာဆရာ မဟုတ္ပါဘူး ။
ဂရမ္းရိြဳင္ရယ္လ္ ေသာက္ျပီးေရးလည္း ကဗ်ာဆရာ ျဖစ္တယ္ ။
ကိုယ့္ခံယူခ်က္နဲ႔ ကိုယ္ တလြဲလုပ္ၾကတာေတြေတာ့ ရွိတာေပါ့ ။
ကိုယ့္အလြဲနဲ႔ကိုယ္ မွန္ေနၾကတဲ့လူေတြၾကားမွာ
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ဆက္ေရးဖို႔ ..
စီးကရက္ေငြ႕ေတြ မႈတ္ထုတ္ပစ္လိုက္တယ္ .. ။
" ဟူး းးးးးးးးးးးးး "
ေမာတယ္ ။
ေလထဲေဆာက္ရမယ့္ အိမ္ကို ေမာ့ၾကည့္ရတာေမာတယ္ ။
အေျခမခိုင္တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ငံု႔ၾကည့္ရတာလည္း ေမာတယ္ ။
တစ္ ႏွစ္ သံုး ေလး ငါး ၊
ဒီအတိုင္းပဲ ဆက္ေရးေတာ့ ။
ဘာမွ ဆက္ေရေနစရာမလိုဘူး ။
တစ္ ျပီးရင္ ႏွစ္ လာမယ္ ။
သစ္ ျပီးရင္ ေဟာင္း လာမယ္ ။
ကဲ ... ေျပာ ။
ဘယ္သူမွားတယ္ ဘယ္သူမွန္တယ္ ။
ဘာက ဆံုးျဖတ္မွာလဲ ။
မွားေနက် မွန္ ကပဲလား ။
ဒါမွမဟုတ္ မွန္ေနက် ... တစ္ခုခုကမ်ားလား ။
ထားပါ ။ ေျပာခ်င္တဲ့ အထဲမွာ အဲ့ဒါေတြမပါဘူး ။
မနက္ေရာက္တာနဲ႔ ထြက္သြားေတာ့မယ့္ ရထားၾကီးရယ္ ။
မနက္ေရာက္တာနဲ႔ ဆိုက္လာေတာ့မယ့္ ေလယာဥ္ပ်ံၾကီးရယ္ ။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္မႈတ္ထုတ္ေနတဲ့ စီးကရက္တစ္လိပ္ရယ္ေလာက္ပါပဲ ။
ေျပာျပခ်င္တာကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ ။
ဒီ့ထက္ပိုျပီး ဘာမ်ား သိခ်င္ေသးလဲ ။
ဒီ့ထက္ပိုျပီး ဘာမ်ား အသိေပးခ်င္ေသးလဲ ။
မွာစရာရွိတာ မွာလိုက္ၾကေပါ့
သြားရ လာရ ခရီးက ေလးဆယ့္ငါး ၊ ငါးဆယ္
သြားစရာရွိတာ သြားလိုက္ၾကေပါ့
ကံဆိုးတဲ့ေနာက္လိုက္ၾကတဲ့ ကံေကာင္းေကာင္ေတြ
ေရာက္ေနက်ေနရာက ရပ္ေစာင့္ၾက
က်ေနာ္ရယ္ က်ေနာ့္ အစ္ကိုေတြရယ္
ျပီးေတာ့ လမ္းအတုေတြရယ္ လမ္းအစစ္ေတြရယ္
မ်က္ႏွာေပၚက ရိုင္းပ်ျခင္းက တစ္ေယာက္ ပခံုးေပၚ တစ္ေယာက္ ဖက္လွဲတငင္
ဒီ ေလာကရဲ႕ ေနာက္ဘက္က မ်က္ႏွာ
က်ေနာ့္ အစ္ကိုေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္ရယ္
မွာစရာရွိတာ မွာၾက
က်ေနာ္ရယ္ ကံေကာင္းေကာင္ေတြရယ္
ဘယ္သူမွ မေစာင့္ႀကဘူး ထထြက္သြားတယ္
မွာစရာရွိတာ မွာလိုက္ၾက
ဒီေလာက ရဲ႕ ဒီ ခရီး ဖိနပ္ပါးပါးပဲစီး
ထြက္ေလွ်ာက္လိုက္ေတာ့
ဟိုးအေရွ႕ က်ေနာ့္ အစ္ကိုေတြကို မွီတယ္ ... ။ ။


ေမာင္မိုးခ်ိဳဆူးခက္မင္းညီစိမ္းရုပ္ေသး

0 အၾကံေပးမွုမ်ား:

Post a Comment

ေမာင္မိုးခ်ိဳ ဆိုတာ . . .

ဆႏၵ နဲ႔ သိကၡာၾကား မၾကာမၾကာ လြန္ဆြဲေနရေသာ ေလသံမိုးသံ မကြဲေသးတဲ့ ေကာင္းကင္