အလယ္အလတ္တန္းစား အိပ္မက္ေတြကို
ေရေလာင္းေပါင္းသင္ရင္း
အိပ္မက္ေတြက ေဆာင္းဆန္ဆန္မက္တယ္
ဘယ္ဆႏၵကိုမွေတာ့
လက္ဆုပ္လက္ကိုင္မျပႏိုင္ေသးဘူး
ကၽြန္ေတာ္ ဟာ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ေနေတာ့
သူ႔ၾကည္ျပာေရာင္ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြထဲ
အဆက္အသြယ္မရဘူး
သူ႔ဖုန္းနံပါတ္ေလး ကၽြန္ေတာ္မသိဘူးေလ
သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္
ေဆာင္းနဲ႔ ေႏြလိုေ၀းၾကရတယ္
ကၽြန္ေတာ္မွာ ၾကည္ျပာေရာင္ ထီးတစ္လက္ရဲ႔
ရင္ဘက္လြဲ ပုစၦာေတြ တြက္လို႔ကုိ အေျဖမထြက္ဘူး
"တစ္ခ်က္ျပံဳးျပီး
တစ္သက္လံုးရူးခိုင္းတယ္
တစ္ပင္တိုင္ပံုျပင္ကိုေျပာျပရင္
ဘယ္ေတာ့မွ မဆံုးဘူး"
ေလထဲကပဲ ခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ေကာင္ဆိုေတာ့
ေလလိုပဲေပ်ာက္ရတယ္
ေဖ်ာက္လို႔မရတဲ့ သူ႔အျပံဳးေတြက ေတာ့
ျပဳစားလို႔ေကာင္းတုန္းပဲ
အေနေ၀းတိုင္း ဒီေသြးက ေအးသြားပါ့မလား
ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္က
သူမ ကြန္မွာမွ အေသအခ်ာခိုမိတဲ့
ငါးတစ္ေကာင္ျဖစ္တယ္
"ငါသည္သာပန္းျဖစ္၍ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ျပန္ပြင့္ခြင့္ရခဲ့ေသာ္ "
ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ရည္ ကၽြန္ေတာ္ဖြက္လို႔
ဒီသံသရာ ကို ဒီဖိနပ္ပဲ စီးျပီးသြားပါေတာ့မယ္
"ခုထိ နင့္ စိ္တ္ နဲ႔ ငါ ကံ ကို မ ကုန္ ေသး ဘူး"
ေမာင္မိုးခ်ိဳ
* ဆရာ တာရာမင္းေ၀ ၊ ဆရာ ညီစိမ္း ၊ ဆရာ ရုပ္ေသး တို႔၏ စာေၾကာင္းမ်ားအား ယူသံုးထားေၾကာင္း ၀န္ခံပါသည္ *
0 အၾကံေပးမွုမ်ား:
Post a Comment