ထသြားတုန္းတည္းက ျပန္လာမယ္လို႔ မေတြးဘူး
လူေသးေသး အရိပ္ရွည္ရွည္နဲ႔ေကာင္
ေလတစ္လံုး မိုးတစ္လံုး နဲ႔ မိုးမျမင္ေလျမင္နဲ႔
ေလမလံု မိုးမလံုေကာင္ေလ
အရိုးအျပိဳင္းျပိဳင္းထေနတဲ့ ထီးတစ္ေခ်ာင္းေအာက္ကေနထြက္သြားျပန္ျပီ
စီးကရက္က တကားကားနဲ႔
ဒီတစ္ခါေတာ့တကယ္ေပါ့ ။ ေရြးက်န္ေတြ အဖိုးတန္မယ္ဆိုရင္တာေတြ ။
ေျပာျပန္ျပီ အျဖစ္က မႏွစ္ကနဲ႔ မတူေတာ့သလိုမ်ိဳး
ေျပာျပန္ျပီ ၾကာၾကာ၀ါးျပီးမွ ေထြးထုတ္မိတယ္လို႔ ။
ေျပျပန္ျပီ မတူဘူး မတန္ဘူးေတြ
လမ္းမေလ်ာက္ျဖစ္ေတာ့ဖူး ။ ကားမစီးျဖစ္ေတာ့ဖူး ။
လၻက္ရည္ေတြေအးလာျပီဆိုတာေတြ ။ အရက္ျဖဴပဲေကာင္းပါတယ္ဆိုတာေတြ
ရာသီဥတု မင္းဘက္မပါဘူး ငါ့ဘက္လည္းမလာဘူးဆိုတာေတြ ။
ျဖစ္ပ်က္ ပ်က္ျဖစ္ ။
ခ်စ္တာအျပစ္လားဆိုတာလို လူငယ္ဘ၀ က ဘ၀ကူးမေကာင္းတဲ့အခ်ိဳးမ်ိဳးခ်ိဳးလာျပီ ။
ေလာကမွာ နံပါတ္တစ္ဆိုျပီး
ေဟာ လက္မေထာင္လိုက္လက္ညွိဴးထိုးလိုက္ ။
ေနာက္ကို ဓါးမေထာက္သေ႐ြ႕ေတာ့ ဒီေကာင္ဓါးျပဘယ္ေၾကာက္မလဲ
ေက်ာသားရင္သား မခြဲဘူးဆိုျပီ အိမ္ၾကက္ခ်င္းဆိုေတာ့လဲ ပ၀ါမကူ ေရမရွဴေၾကးေပါ့ဆိုတာေတြ
။ ၁ ၂ ၃ . . . ။
ဘယ္အၾကိမ္ေျမာက္ေျပာမိျပန္ျပီလဲ ။
ေရႊေစ်း ေဒၚလာေစ်း ဆိုတာ ေရႊ၀တ္တဲ့ေဒၚလာစားပဲလိုတာပါဆိုတာေတြ ။
အာရံုေကာင္းေကာင္းမရဖူး ။ အရုဏ္တက္တည္းက နဖူးကေခၽြး ေျခမေပၚက်ျပီ ။
ၾကိဳက္မရွက္ ငတ္မရွက္ဆိုတာေတြ ။
တစ္ေန႔ တစ္လံ နဲ႔ ပုဂံကေတာ့ ဘယ္မွမေျပးဘူး မေရာက္တာက လြဲရင္ အကုန္ျဖစ္တယ္ ။
လူငယ္ေျခတက္ေတြ ။
လူၾကီးေျခတက္ေတြ ။
ေနရာမယူတတ္သေ႐ြ႕ေတာ့ ေနရာမဖယ္ေပးေၾကးေပါ့ ။
ေခ်ာက္ ေခ်ာက္ ေခ်ာက္ ။
ေနာက္တစ္ေခါက္က်ည္ကုန္ျပန္ျပီ ။ ေဟာ . . . ဒီေကာင္ျပန္လာေနျပီ
ခါးေထာက္ လမ္းေလ်ာက္ ၂၀ ရာစုတစ္ေလ်ာက္လံုး ဘာမွမျဖစ္တဲ့ပံုနဲ႔
၂၁ ရာစုထမ္းျပီျပန္လာပံုမ်ိဳး
လၻက္ရည္ဖိုးနဲ႔ ညေနစာဖိုးေလာက္ နဲ႔ . . .
ေမာင္မိုးခ်ိဳ
အိမ္ျပန္ေနာက္မက်တဲ့ေန႔ . .
အမည္ေပးရန္ေမ့ေလ်ာ့ခဲ့သည္
ဘာေတြလဲ ဘာေတြလဲ ျပီးေတာ့ ။ ျပီးေတာ့ ေနာက္ေကာက္ခ်လိုက္ျပန္ျပီဆိ
ရပ္တန္႔ထားၾကသည္ ။ စီထားပါ ၊ ကစားမလား ျပီးေတာ့ သြားမလား နားမလား
ရပ္ထားျခင္းဖြင့္ အရင္တံခါးမ်ားပြင့္မလာၾကေခ်
ကားေတြလည္းေပါတယ္ ကားနဲ႔ဆိုကားတာေတြေပါလာတယ္
က်ားေတြေပါလာတယ္ စားတတ္ေသာက္တတ္ေၾကာင္ေတြေပါ
ျမိဳ႔လည္မွာ ေတာမီးေတြ ထထေတာက္တယ္ ေနဆိုလည္းေန႔ ညဆိုလည္းည
ဘာမဆိုျ့ဖစ္သြားႏိုင္တဲ့ ၂၁ ရာစုမွာ က်ဳပ္ေတာ့ ဘာမွမဆိုမျဖစ္လာေသးဖူး
(ေၾကာင္ေတြ က်ားေတြ မျဖစ္တာေျပာပါတယ္)
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႔ ခဲတံတစ္ေခ်ာင္း
တန္ရာတန္ရာေျပာရတာဆိုေတာ့ မတန္ရာ မတန္တာေတြ မပါတာပဲေကာင္းတယ္ေလ
စာရြက္ေပၚက်လာေသာ အတိုအထြာ စကားမ်ား
ညေရးညတာ အစဥ္မေျပဘူး .. ေနေရးစားေရးအစဥ္မေျပဖူး
တစ္ခုမွကိုအစဥ္မေျပဖူး ။ ဒီသစ္ရြက္ေလးေၾကြသလို မ်ားေၾကြက်သြားမလား
ေလတိုးသံသဲ့သဲ့ၾကားရတယ္ .. ဘာျဖစ္ပါသလဲ ။ ဘာျဖစ္ပါသလဲ
ဘာမွမျဖစ္သေရြ႕ က်ဳပ္တို႔ကေတာ့ ဆက္ေမာင္းရမွာပဲ
စိတ္အစဥ္လိုက္သြားရာမွာ လမ္းေတြလား
အကန္းေတြအလား အၾကမ္းေတြလား အစမ္းေတြလား
အဆန္းေတြလား အနမ္းေတြလား ႏႈတ္ခမ္းေတြလား
အေၾကာင္းအရာ ... ယေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္အတြင္း စကားလံုးမ်ား ေလာင္ကၽြမ္းသြားျခင္း
မီးေသြးခဲလက္တစ္ဆုတ္စာေလးတြ
အေဖရယ္ အေမရယ္ .. ရယ္ရယ္ေမာေမာ မရွိတာၾကာျပီ
က်ဳပ္ေမာတယ္ဗ်ာ .. အေရွ႕မွာ ေရွာပင္းစင္တာေတြ တိုးတိုးလာတယ္
တိုက္ေတြ တိုးတိုးလာတယ္ ... ပစၥည္းအသစ္မဆန္းေတြ ပစၥည္းမသစ္အဆန္းေတြ တိုးတိုးလာတယ္
က်ဳပ္အိပ္ကပ္ထဲမွာ အေၾကြးေတြတိုးတိုးလာတယ္ က်ဳပ္အသံလည္းတိုးတိုးသြားတယ္
သရဖီေရ ... လမင္းေရ ... နာမည္လွလွေလးေတြ ..
အႏွိပ္ခန္းေတြထဲ .. ေကတီဗြီေတြထဲ ျပဳတ္က်သြားတယ္
စိတ္ေတြကေရာက္ကရက္ ... မနက္ျဖန္မ်ား ... ဒီေန႔မ်ား ညစာဟင္းမခ်က္ႏိုင္ျခင္းမ်ား
က်ဳပ္တို႔ေနသားသက်ရွိလြန္းတ
ေနတတ္သေရြ႕ေက်နပ္စရာေတြပါပဲ
ဖ်ားနာေခါင္းကိုက္ရွိတယ္ ... ေမြးရာပါအစာအိမ္ရွိတယ္
ေသြးကင္ဆာလွလွေလးေတြရွိတယ္ ...
ေဆးခန္းၾကီးၾကီးေတြရွိတယ္ .. ေဆးခန္းေသးေလးေတြရွိတယ္
အထူးကုေတြ မထူးလည္းကုတယ္ ထူးလည္းကုတယ္
ေဆးမေသာက္လိုက္ရတဲ့ အေလာင္းေတြ
ေဆးေသာက္မ်ားတဲ့ အေလာင္းေတြ
မမွားေသာေရွ႔ေန မေသေသာေဆးသမား
မမွားေသာသမားေတာ္ ... ေအးေလ ရွိမွမရွိတာ
အရာရာ ေနေပ်ာ္တယ္ အရာရာ ေသေပ်ာ္တယ္
ေဟ့ . . . ခဏေစာင့္ ငါေျပာတာ မဆံုးေသဘူး
( က်ဳပ္ေျပာသံ မဆံုးေသဘူး )
ဘယ္ဂါထာရြတ္ရင္ ဘယ္ရြာေရာက္တယ္
ဘယ္မမွားရင္ ညာလည္းမမွားဘူးေပါ့ . . လက္ခုတ္တီးမယ္ဆို လက္ႏွစ္ဖက္ရွိၾကပါေစ
ေမာင္မိုးခ်ိဳ
