--- အဲဒီအိမ္ေလး ဖ်ားေနတယ္ ---

စက္လံုးျခမ္းႏြမ္းႏြမ္းေတြ

စုတ္ခ်က္ေတြ ျပင္းျပင္းပဲ ..........

ထုတ္တန္းေတြေပၚ မညီမညာစီေနတယ္

သူ႔တစ္လံုးစာဘဝကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖိအုပ္လို႔

ေခါင္တိုင္ေတြက နိမ္႔နိမ္႔ရယ္

အဖံုးမပါတဲ႔ မီးအိမ္အိုက တြဲလဲခို

ပိုးမွ်င္ေတြ ရွုပ္လို႔ ........

တစ္ခါတစ္ခါ အေမွာင္သံေတြ ကပ္ကပ္ပါလာတယ္



ညေတြမွာဆို ၾကယ္ေတြ ခိုဝင္တယ္

လုလု ယက္ယက္ ...

သူျပတင္းေတြ မဖြင္႔လည္းပြင္႔ .. ဖြင္႔လည္းပြင္႔

တိုးေခြ႔ဝင္လာတဲ႔ ေလေတြက

သူကို ပြတ္သပ္ေခ်ာ႔သိပ္ .. ကေလးတစ္ေယာက္လိုေပါ႔

သူ႔ေရကျပင္ေလး

အားလံုးကို တဆင္႔ တြန္းတြန္းတင္ေပးေနတယ္

အခါခါ မ်ိဳခ်ထားတဲ႔ အိပ္မက္ခါးခါးေတြ

သူ႔ရင္ေတြ ျပင္းျပင္းပဲ ပူေနတယ္

ဒါေပမဲ႔ ......

လိုက္ကာေတြ အခါခါ လပ္သြားတိုင္း

သူ႔မာနေတြ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္နဲ႔

အျပင္မွာ ရာသီမေကာင္းဘူး

သူ႔ကိုသူ မာနေတြ ဆြဲျခံဳထားတယ္

သူ႔အစာအိမ္မွာ ဆူဆူညံညံ မီဒီယာေတြမရွိဘူး

စာရြက္အေဟာင္းေပၚက ကာရန္ေတြ

[ ဘာပဲေျပာေျပာ အသံုးတဲ႔တယ္ အဟာရ ျဖစ္တယ္ ]

တတိယအခန္းက သားသည္အေမ ႏို႔သက္ေနတယ္



ေဘးဘယ္ညာကလမ္းေတြ

ကားသံ ဟြန္းသံ မရွိဘူး

ဒါေပမဲ႔ အစာအိမ္ေတြ တဝီဝီနဲ႔ ျဖတ္ေမာင္းသြားၾကတယ္

တစ္ခ်ိဳ႕ ဝင္တိုက္သြားၾကတယ္

အဲဒီအိမ္ေလး ဆိုးေဆးေတြအကင္းဘူး

ဒါေပမဲ႔ အဆိပ္အေတာက္ကင္းတယ္

အျမီး အေမာက္ေတာ႔ မတဲ႔ဘူး

တစ္ေရြ႕ေရြ႕ေတာ႔သြားေနတယ္

[ဟုတ္တယ္ .. သူေခါက္တုန္႔ေခါက္ျပန္လမ္းမွာ

ဆြယ္တာေလးလြင္႔လြင္႔ပါသြားတယ္]